W przepisach kodeksu cywilnego przedawnienie roszczeń z umowy ubezpieczenia jest uregulowane treścią art. 819. Co do zasady, zgodnie § 1 tego artykułu, roszczenia te przedawniają się z upływem trzyletniego terminu. I ta zasada trzyletniego terminu przedawnienia znajduje zastosowanie także w odniesieniu do roszczeń wynikających z umowy ubezpieczenia OC, ale tylko w takim zakresie, który nie jest uregulowany odmiennie szczególnym przepisem, o którym mowa w treści art. 819 § 3 k.c.
Przepis art. 819 § 3 k.c. dotyczy ubezpieczenia OC i stanowi, że w przypadku tego ubezpieczenia roszczenie poszkodowanego do ubezpieczyciela o odszkodowanie wynikające z niewykonania bądź nienależytego wykonania zobowiązania przedawnia się z upływem terminu przewidzianego dla tego roszczenia w przepisach o odpowiedzialności za szkodę wynikłą z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania. I to dotyczy odpowiedzialności odszkodowawczej ubezpieczonego wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania przez niego umowy. W takiej sytuacji, co do zasady roszczenie takie ulegnie przedawnieniu w terminie lat dziesięciu (art. 118 k.c.). Inaczej jednak przedawnia się roszczenie o świadczenie okresowe czy też roszczenie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Te ostatnie dwa roszczenia na mocy art. 118 k.c. przedawnią się z upływem trzyletniego terminu. Jeżeli jednak roszczenie takie zostało stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu, sądu polubownego, ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym czy też ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się wtedy ono z upływem lat dziesięciu, choćby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Natomiast jeżeli to roszczenie obejmuje należne w przyszłości świadczenia okresowe, to ulega przedawnieniu z upływem lat trzech.
(…) czytaj cały artykuł na www.gu.com.pl/…
mec. Wiesław Butrym
wieslaw.butrym@butrymipartnerzy.pl
